Ayurvedische supplementen en zware metalen
Onder zware metalen verstaat men o.a. cadmium, kwik, lood en arseen. Zware metalen en andere giftige stoffen komen vooral door industriële processen, grootschalige landbouw en het toenemende verkeer in het leefmilieu terecht. Met als gevolg; vervuiling van de lucht, de grond, het oppervlakte- en grondwater als ook de oceaan.
Dit heeft wereldwijde gevolgen en niemand kan hier helemaal aan ontkomen. Zware metalen en giftige stoffen zijn schadelijk voor de gezondheid. Ze kunnen degenaratieve schade toebrengen aan nieren, lever, hersenen en het zenuwstelsel. Ze verlagen het ijzergehalte in het bloed, minimaliseren de opname van gezonde mineralen en verstoren vaak andere niet te overziene lichaamsprocessen (hormonaal, metabolisch, etc.). Voorzichtigheid is dus op zijn plaats. Dit maakt het verbouwen van kruiden/specerijen, als ook de productie en procesbewaking/beheersing van natuurlijke kruidensuplementen volgens Europese richtlijnen een reële uitdaging.
Wetgeving
In Nederland en Europa gelden duidelijke wetgeving en normen over de hoeveelheid zware metalen en andere giftige stoffen (bestrijdingsmiddelen, pesticiden, fijnstof, etc.) die in voeding mogen voorkomen. Dit is begrijpelijk, omdat langduringe blootstelling aan schadelijke stoffen onze gezondheid op langere termijn zal ondermijnen. De NVWA (Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit) ziet toe op naleving van deze wetgeving.
10-20 jaar geleden waren de wetgeving en richtlijnen minder bekend, en door toedoen van onwetende mensen en bedrijven kwam het met regelmaat voor, dat vervuilde producten en voeding in de schappen en bij de consument terecht kwamen. Dit gebeurde helaas soms ook met bepaalde Ayurvedische producten geimporteerd uit India die eigenlijk voor de locale markt bedoeld waren. Hierdoor kwam in die tijd Ayurveda als alternatieve geneeskunde in een slecht daglicht te staan. Vandaag de dag worden steeds meer producenten van Ayurvedische producten zich bewust van Europese wetgeving. De producten die bij AGN verkrijgbaar zijn, worden onafhankelijk getest op zware metalen (zoals: lood, cadmium, kwik, arseen), mycotoxines (zoals: aflatoxines en ochratoxine) en PAKS (Polycyclische aromatische koolwaterstoffen).