Polsdiagnose

Ayurvedische polsdiagnose

Ayurvedische polsdiagnose kent een lange geschiedenis. In de Ayurvedische Sanskriet literatuur wordt dit Nadi Pariksha genoemd wat ook wel het onderzoeken van de polsslagader betekent. Voor de Vaidya’s (Ayurvedische geneesheren) is polsdiagnose een belangrijke manier om informatie over de patiënt te verkrijgen. De kunst van het onderzoek van de pols kan alleen geleerd worden van een leermeester. Uit boeken kun je het niet leren, net zoals je zwemmen ook niet uit een boek kan leren. Een arts die de kunst van de polsdiagnose verstaat wordt een Nadi Vidwan (kenner van het polsonderzoek) genoemd. De patiënt wiens pols gevoeld wordt dient nuchter te zijn of in ieder geval als de gezondheid dit niet toelaat minimaal twee uur van te voren niets gegeten of gedronken te hebben. Voor de polsdiagnose wordt geen informatie tussen patiënt en arts uitgewisseld. Dit om te voorkomen dat de arts tijdens het pols voelen beïnvloed wordt door hetgeen hij heeft vernomen. De pols reflecteert de lichamelijke / geestelijke conditie van de patiënt, en geeft direct aan waar de verstoring zit. Zo kan de Ayurvedische arts op basis van de polsdiagnose al belangrijke richtlijnen geven voor herstel van het evenwicht. Bij de Ayurvedische polsdiagnose voelt de Ayurvedische arts met drie vingers de pols en kan zo eventuele onevenwichtigheden in de balans en het samenspel van de dosha’s vaststellen. Na onderzoek zal de arts vertellen wat hij heeft waargenomen. Op die manier kan de patiënt verifiëren of de arts het goed heeft gevoeld. Immers bij een goede diagnose zal de arts in staat zijn de patiënt te vertellen waar hij of zij last van heeft.